Failure Jackson
5 augustus 2013 - Jackson, Mississippi, Verenigde Staten
Woensdagmiddag was het tijd om naar Jackson, Mississippi te gaan. Eigenlijk wilden we helemaal niet naar Jackson, maar naar Vicksburg. Vicksburg paste helaas niet in het reisschema in verband met de dienstregeling van de bus. Daarom hadden we besloten om in Jackson alleen een tussenstop te houden, want vanaf daar was het wel mogelijk om door te reizen naar Clarksdale, Mississippi. De bus was mooi op tijd maar wel behoorlijk vol. Nadat we een plekje gevonden hadden, gingen we op weg over de oneindig lange kaarsrechte wegen door het groene landschap. De Amerikanen hoeven alleen maar rechtdoor te rijden maar als er dan een ongeluk gebeurt, is het ook meteen goed raak. Op een gegeven moment ging de bus vol op de rem omdat er een heel eind verderop een file stond. Iedereen moest naar 1 baan ritsen en daarna kwam de sheriff met zijn cowboyhoed in zicht. De rijbaan was afgezet omdat er een auto gekanteld tegen een lantarenpaal in het weiland lag, zonder dak. Eerder zagen we ook al bizar ongeluk van een auto die door de modder gerold had en onderaan het dijkje terecht was gekomen. Hoe ze het voor elkaar krijgen terwijl ze alleen maar rechtdoor hoeven, is ons nog steeds een raadsel. Misschien betreft het hier de Amerikanen die de "travelling tips" in het mapje van een van onze hotels niet gelezen hebben. Leon en ik hebben er met grote verbazing naar zitten kijken. Er zat 1 A4 in met zogenaamde "travelling tips", het enige waar het over ging op dit A4 was hoe je veilig auto kunt rijden, hoe je in en uit moet voegen op een highway, dat je absoluut niet zo maar kunt stoppen of omdraaien op een highway en wanneer je de afslag mist is het zeker niet de bedoeling dat je achteruit gaat rijden! We begonnen ons toch echt af te vragen waar hun gezond verstand gebleven is en wat hun rijles wel niet mag voorstellen, waarschijnlijk is het echt niet meer dan een rondje om een pion rijden.
Na twee uur rijden kwamen we aan in Vicksburg, Mississippi. Hier zouden we 25 minuten moeten wachten totdat de bus naar Jackson zou vertrekken. De laatste bus had echter vertraging waardoor we er uiteindelijk veel langer dan 25 minuten hebben gezeten. Het was niet echt een fijne plek, Vicksburg staat ook bekend als een arme stad. Het mooie van Vicksburg is dat je er het National Military Park kunt bezoeken, waar de geschiedenis van de burgeroorlog te zien is. Voor ons was de stad echter alleen een overstapplaats. Er zaten hele vreemde mensen in de wachtruimte die elkaar de meest vreemde gewelddadige verhalen aan het vertellen waren en de man achter de balie zat helemaal verstopt achter een groot veiligheidsraam. Verder liep er een hele onrustige man rond die alleen maar aan het zeuren en vloeken was. Het voelde er niet echt fijn en ik was blij dat ik niet in mijn eentje tussen dit gezelschap zat. Toen de bus er eindelijk was, bleek deze stamp vol te zitten en waren we wederom de enige blanken. Alle vreemde mensen moesten mee, vandaag was de reis met de Greyhound bus wat minder aangenaam dan hiervoor.
Aangekomen in Jackson, Mississippi viel het ons al op dat er overal tralies voor zaten en dat er nogal streng bewaakt werd. Eigenlijk hebben we er verder niet echt over nagedacht en ons plan gewoon voortgezet. We wilden namelijk een keer niet met de taxi naar het hotel omdat het geld er nogal hard doorheen vliegt, dus besloten we te gaan lopen. 2,5 km dus dat moest kunnen. Toen we al een heel eind op weg waren stopte er een auto met een man erin die vroeg waar we naartoe moesten. Het klinkt misschien stom, maar hij was blank en reed in een enorm dikke bak, dus we vertrouwden hem. We zeiden waar we heen moesten waarop hij antwoordde dat hij ons ging brengen omdat het wel eens onveilig kon zijn om hier te lopen. Het was een zeer vriendelijke man die vertelde dat hij met mensen pizza aan het eten was en ons had zien lopen en dat hij toen tegen de mensen met wie hij aan het eten was had gezegd dat hij ons even zou brengen. Het hotel was schijnbaar recent van naam veranderd en was aan het renoveren, dus het was moeilijk te vinden. De man zei dat we maar even moesten vragen of we op de juiste locatie waren en dat hij zou wachten. Het bleek de goede locatie te zijn dus we hebben de man vriendelijk bedankt en zijn toen het hotel in gegaan.
Het hotel was niet helemaal wat we ervan verwacht hadden. We hadden een rookvrije kamer gereserveerd, het stond ook op de deur, maar binnen stonk het intens. Verder klopte er nog meer niet en het meest vreemde was dus dat de naam veranderd was. De naam van dit hotel en het hotel erachter was een mengsel van de naam van het hotel wat wij dachten gereserveerd te hebben. Dus bij dat andere hotel hebben we ook nog maar even gekeken, maar dat was het ook niet. We hadden geen zin in gezeur en gedoe en het was maar voor een nacht, dus hebben we maar genoegen genomen met deze kamer.
Aangezien we toch wel nieuwsgierig waren of het echt zo onveilig was in Jackson, de hoofdstad van de staat Mississippi, zijn we maar eens gaan Googelen. We kwamen er toen achter dat de stad in de top 10 van de gevaarlijkste steden vd VS stond. Verder stond er een vijftal straten en een park genoemd waar je absoluut niet moest komen, dat park was precies het park waar wij het laatste stuk van onze wandeling doorheen hadden gemoeten. Geluk dat we net op tijd onderschept werden. Ook bleek een cheerleadersteam in een hotel aan de overkant van de straat van ons hotel gewapend overvallen te zijn. Na een maaltijd bij Wendy's besloten we dus maar dat het een avond op de hotelkamer zou worden. Bij Wendy's hebben we ook nog een leuk voorbeeld vd luie Amerikanen meegemaakt, mijn cola rolde van het dienblad af waardoor de enorme inhoud (van wat ze hier een small noemen) op de grond lag. Ik kreeg een nieuwe cola en het personeel (die met 5 man niks aan het doen waren) zei dat ze het zo op zouden ruimen. Na tien minuten, toen de ellende nog groter was door alle gesmolten ijsklonten, besloten ze om het maar eens af te zetten met gele bordjes waarop stond dat de vloer nat was en toen we weg gingen lag alles er nog steeds.
In Jackson ging alles mis, we kwamen om negen uur bij het ontbijt toen daar bleek dat ze de sluiting van het ontbijt een half uur vervroegd hadden. Het enige wat ze ons konden bieden was wat jus d'orange. Op naar het tankstation dan maar. Braaf als we waren kochten we wat muslirepen en onze gebruikelijke banaan. De cassiere wist niet wat ze zag, ze zei dat ze zich erg slecht voelde want ze had er sowieso een zak chips aan toegevoegd. Eigenlijk wilden we de stad nog bekijken, hier staat namelijk het State Capitol en nog wat andere gebouwen. We besloten echter dat we toch wel een erg grote lokaas waren als we met twee koffers en twee tassen rond gingen lopen en sowieso was lopen naar het centrum geen optie meer. Dus zijn we maar direct met een taxi naar het Greyhound station gegaan, daar was tenslotte bewaking. Jackson was echt geen fijne stad om te zijn, misschien hadden we onszelf uiteindelijk ook een beetje te veel opgejut maar je merkte wel een groot verschil met de andere plekken waar we tot nu toe waren geweest. Downtown was overdag denk ik niet zo gevaarlijk geweest, maar het hotel lag in ieder geval niet op een goede plek. Toen Leon op het station even ging kijken welke bus we precies moesten hebben verzamelde zich al snel een groepje negers om me heen en begonnen onverstaanbare taal uit te slaan, ik was toch het blanke meisje met blond haar en blauwe ogen tussen alle negers. Gelukkig gingen ze snel weer in de rij staan toen ze Leon weer in het vizier kregen. Gauw weg uit Jackson, op naar Clarksdale!
Na twee uur rijden kwamen we aan in Vicksburg, Mississippi. Hier zouden we 25 minuten moeten wachten totdat de bus naar Jackson zou vertrekken. De laatste bus had echter vertraging waardoor we er uiteindelijk veel langer dan 25 minuten hebben gezeten. Het was niet echt een fijne plek, Vicksburg staat ook bekend als een arme stad. Het mooie van Vicksburg is dat je er het National Military Park kunt bezoeken, waar de geschiedenis van de burgeroorlog te zien is. Voor ons was de stad echter alleen een overstapplaats. Er zaten hele vreemde mensen in de wachtruimte die elkaar de meest vreemde gewelddadige verhalen aan het vertellen waren en de man achter de balie zat helemaal verstopt achter een groot veiligheidsraam. Verder liep er een hele onrustige man rond die alleen maar aan het zeuren en vloeken was. Het voelde er niet echt fijn en ik was blij dat ik niet in mijn eentje tussen dit gezelschap zat. Toen de bus er eindelijk was, bleek deze stamp vol te zitten en waren we wederom de enige blanken. Alle vreemde mensen moesten mee, vandaag was de reis met de Greyhound bus wat minder aangenaam dan hiervoor.
Aangekomen in Jackson, Mississippi viel het ons al op dat er overal tralies voor zaten en dat er nogal streng bewaakt werd. Eigenlijk hebben we er verder niet echt over nagedacht en ons plan gewoon voortgezet. We wilden namelijk een keer niet met de taxi naar het hotel omdat het geld er nogal hard doorheen vliegt, dus besloten we te gaan lopen. 2,5 km dus dat moest kunnen. Toen we al een heel eind op weg waren stopte er een auto met een man erin die vroeg waar we naartoe moesten. Het klinkt misschien stom, maar hij was blank en reed in een enorm dikke bak, dus we vertrouwden hem. We zeiden waar we heen moesten waarop hij antwoordde dat hij ons ging brengen omdat het wel eens onveilig kon zijn om hier te lopen. Het was een zeer vriendelijke man die vertelde dat hij met mensen pizza aan het eten was en ons had zien lopen en dat hij toen tegen de mensen met wie hij aan het eten was had gezegd dat hij ons even zou brengen. Het hotel was schijnbaar recent van naam veranderd en was aan het renoveren, dus het was moeilijk te vinden. De man zei dat we maar even moesten vragen of we op de juiste locatie waren en dat hij zou wachten. Het bleek de goede locatie te zijn dus we hebben de man vriendelijk bedankt en zijn toen het hotel in gegaan.
Het hotel was niet helemaal wat we ervan verwacht hadden. We hadden een rookvrije kamer gereserveerd, het stond ook op de deur, maar binnen stonk het intens. Verder klopte er nog meer niet en het meest vreemde was dus dat de naam veranderd was. De naam van dit hotel en het hotel erachter was een mengsel van de naam van het hotel wat wij dachten gereserveerd te hebben. Dus bij dat andere hotel hebben we ook nog maar even gekeken, maar dat was het ook niet. We hadden geen zin in gezeur en gedoe en het was maar voor een nacht, dus hebben we maar genoegen genomen met deze kamer.
Aangezien we toch wel nieuwsgierig waren of het echt zo onveilig was in Jackson, de hoofdstad van de staat Mississippi, zijn we maar eens gaan Googelen. We kwamen er toen achter dat de stad in de top 10 van de gevaarlijkste steden vd VS stond. Verder stond er een vijftal straten en een park genoemd waar je absoluut niet moest komen, dat park was precies het park waar wij het laatste stuk van onze wandeling doorheen hadden gemoeten. Geluk dat we net op tijd onderschept werden. Ook bleek een cheerleadersteam in een hotel aan de overkant van de straat van ons hotel gewapend overvallen te zijn. Na een maaltijd bij Wendy's besloten we dus maar dat het een avond op de hotelkamer zou worden. Bij Wendy's hebben we ook nog een leuk voorbeeld vd luie Amerikanen meegemaakt, mijn cola rolde van het dienblad af waardoor de enorme inhoud (van wat ze hier een small noemen) op de grond lag. Ik kreeg een nieuwe cola en het personeel (die met 5 man niks aan het doen waren) zei dat ze het zo op zouden ruimen. Na tien minuten, toen de ellende nog groter was door alle gesmolten ijsklonten, besloten ze om het maar eens af te zetten met gele bordjes waarop stond dat de vloer nat was en toen we weg gingen lag alles er nog steeds.
In Jackson ging alles mis, we kwamen om negen uur bij het ontbijt toen daar bleek dat ze de sluiting van het ontbijt een half uur vervroegd hadden. Het enige wat ze ons konden bieden was wat jus d'orange. Op naar het tankstation dan maar. Braaf als we waren kochten we wat muslirepen en onze gebruikelijke banaan. De cassiere wist niet wat ze zag, ze zei dat ze zich erg slecht voelde want ze had er sowieso een zak chips aan toegevoegd. Eigenlijk wilden we de stad nog bekijken, hier staat namelijk het State Capitol en nog wat andere gebouwen. We besloten echter dat we toch wel een erg grote lokaas waren als we met twee koffers en twee tassen rond gingen lopen en sowieso was lopen naar het centrum geen optie meer. Dus zijn we maar direct met een taxi naar het Greyhound station gegaan, daar was tenslotte bewaking. Jackson was echt geen fijne stad om te zijn, misschien hadden we onszelf uiteindelijk ook een beetje te veel opgejut maar je merkte wel een groot verschil met de andere plekken waar we tot nu toe waren geweest. Downtown was overdag denk ik niet zo gevaarlijk geweest, maar het hotel lag in ieder geval niet op een goede plek. Toen Leon op het station even ging kijken welke bus we precies moesten hebben verzamelde zich al snel een groepje negers om me heen en begonnen onverstaanbare taal uit te slaan, ik was toch het blanke meisje met blond haar en blauwe ogen tussen alle negers. Gelukkig gingen ze snel weer in de rij staan toen ze Leon weer in het vizier kregen. Gauw weg uit Jackson, op naar Clarksdale!
Laat een prachtig fotoboek afdrukken van je verhalen & foto's. Al vanaf € 21,95.
